Prof. Andrzej Szeptycki (1939 – 2008) to jeden z najwybitniejszych współczesnych polskich taksonomów i entomologów. Urodził się 9 lipca we wsi Dziewiętniki koło Lwowa. W latach 1951-1955 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Krośnie. W 1961 r. ukończył studia na wydziale biologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Na tym samym uniwersytecie w 1966 r. otrzymał doktorat, następnie habilitację w 1076 r. W 1987 r. został profesorem. Tematem jego badań były bezkręgowce. Był pionierem badań skoczogonków, uznanym na świecie specjalistą w tej dziedzinie, opisał wiele gatunków nowych dla wiedzy. Dorobek naukowy prof. A. Szeptyckiego liczy 118 publikacji poświęconym owadom bezskrzydłym, w większości o charakterze naukowym. W ponad 20 z nich Autor wykorzystał materiały pochodzące z terenu Ojcowskiego Parku Narodowego. Przewodnicząc pracom Rady Naukowej Ojcowskiego Parku Narodowego przez niemal trzy kadencje stał się aktywnym i oddanym obrońcą ochrony przyrody Parku przed zagrażającą jej antropopresją, zwłaszcza przed napierającym osadnictwem w bezpośrednim sąsiedztwie Parku.
Wyróżniał się wielką kulturą osobistą i niezwykłą erudycją, o czym można było się przekonać podczas naukowych konferencji.
Był człowiekiem kochającym przyrodę i kulturę. Miał duże poczucie humoru, znał wiele dowcipów, które przy różnych okazjach czy spotkaniach lubił opowiadać.
Prof. Andrzej Szeptycki był zafascynowany literaturą i poezją, a szczególnie podobały mu się wiersze Bolesława Leśmiana. Był również zafascynowany mchami, zbierając i identyfikując je, a także w ostatnich latach zainteresował się fotografią przyrody. Mówił często i namiętnie o zoologii i jej roli w naszym rozumieniu świata, w którym żyjemy.
Zmarł 28 września 2008 r. W Krakowie, w wieku 69 lat.